All posts

Aan het begin van het jaar m’n Empire State Building op m’n vensterbank neergezet. Maar toen ik na m’n vakantie de gordijnen open deed viel me toch wel wat op. Zo paars was ie toch niet?

Een collega vroeg het al: en hoe bevat je nieuwe tandpasta? Nou ja, zo’n vraag kan je natuurlijk alleen beantwoorden met een heuze tandpasta review!

Veruit het slechtste boek wat ik in 2008 gelezen heb, misschien wel het slechtste boek in de afgelopen 5 jaar. Zo, da’s eruit, nu nog even de onderbouwing :)

Toen ik ruim 3 jaar geleden m’n appartement kocht, woonde ik in een gemeubileerde studio (en daarvoor in een studentenkamer). Met andere woorden: ik had vrij weinig meubels. Toen ik ging verhuizen heb ik dus voor m’n woonkamer eigenlijk alles nieuw gekocht. En ik heb de inhoud van m’n studentenkamer in m’n slaapkamer geplaatst (bed, kast, bureau, en dan heb je het eigenlijk wel gehad… :)), met de gedachte: dat komt ooit wel een keer.

Vrijdag toen ik thuis kwam en in m’n slaapkamer keek (geen idee meer wat ik in m’n slaapkamer wou doen), lag m’n lamp op de grond. M’n eerste gedachte was nog: huh, wat doet die lamp daar? Een paar seconden later: hoe is die lamp daar terecht gekomen. Ik kon eigenlijk niet anders concluderen dat m’n lamp gewoon compleet van m’n plafond gevallen was, blijkbaar… Het wonderbaarlijke was dat de glazen kap een val van 2.5 meter heeft overleefd.

Inmiddels is het een jaar geleden sinds ik overgestapt ben naar contactlenzen. Dus het is eigenlijk wel weer eens tijd voor een terugblik.

Tot zaterdag zei de naam ‘Randy Pausch’ mij helemaal niets. Maar toen ik ‘s ochtends m’n RSS feeds doornam las ik op een aantal weblogs een bericht over het overlijden van hem. Toen ik ‘s middags toch enigszins benieuwd naar ‘The Last Lecture‘ begon te kijken was ik eigenlijk van plan om alleen de eerste paar minuten te kijken (‘t was zulk mooi weer….). Een uur en zestien minuten later zat ik met tranende ogen achter m’n monitor. Wat een indrukwekkende presentatie…

Vakantie geeft altijd een mooie gelegenheid om eens te reflecteren. Toen ik na een week terugkwam en m’n Google Reader opende, en door de vele honderden ongelezen items heen scrollde besefte ik: dit moet eigenlijk anders.

Deze week was een week met echt twee kanten. Qua werk was dit een van de slechtste weken ooit… echt alles wat mis kon gaan ging wel mis (nou ja, ok, bijna alles dan…). Maar prive daarentegen was het een ontzettend leuke week.